Grupa I FCI
Sekcja 1, nr wzorca 15
Owczarek Belgijski Tervueren to pies bardzo wymagający, o złożonym charakterze. Ma duży temperament, jest niezwykle żywiołowy, energiczny, pełen zapału do pracy. Mocno przywiązuje się do właściciela, którego najchętniej nie odstępowałby na krok. Nie powinno się go izolować od domowników ani pozostawiać bez odpowiedniego szkolenia, bo może się stać zbyt nerwowy i nabrać skłonności do dominacji.
Belg jest przyjazny wobec dzieci z własnej rodziny, ale ze względu na jego ruchliwość nie powinno się zostawiać ich razem bez kontroli. W zabawie potrafi np. podszczypywać biegające maluchy (jest to zachowanie typowe dla zaganiaczy) i je przestraszyć. Wychowaniem tego psa może się zajmować wyłącznie osoba dorosła, dlatego nigdy nie powinien być kupowany jako maskotka dla dziecka.
Tervuereny to psy odporne i długowieczne. Chociaż z reguły rzadko chorują, to jest kilka przypadłości typowych dla tej rasy. Najpoważniejszą z nich jest padaczka, dlatego planując miot lub kupując szczeniaka, należy brać pod uwagę częstotliwość występowania nosicieli tego schorzenia wśród przodków zwierzęcia.
Dużo mniejszym problemem jest dysplazja stawów biodrowych i łokciowych, która zwykle w wypadku tej rasy nie daje żadnych objawów (w Polsce nie ma obowiązku prześwietlania psów w celu uzyskania uprawnień hodowlanych, jednak większość właścicieli i hodowców wykonuje to badanie u swoich pupili).
Przodkami wszystkich odmian owczarków belgijskich są prawdopodobnie psy pasterskie występujące w Europie Środkowej już w epoce brązu. Istnieje również teoria mówiąca, że rasa ta powstała dzięki krzyżówce miejscowego mastifa z chartem szkockim deerhoundem, którego w XIII w. sprowadzili na tereny dzisiejszej Belgii flamandzcy mnisi. Psy w typie owczarków belgijskich widnieją na rycinach przedstawiających dwór Habsburgów i książąt burgundzkich.
Za współpracę dziękujemy Pani Marcie Kozicy hodowla La Componella FCI.
