Shiba-inu

Grupa V FCI

Sekcja 5, nr wzorca 257

Podobnie jak inne azjatyckie rasy psów, shiba (shiba inu) obdarzona jest bardzo silnym charakterem. Określana jest nawet jako „wielki pies w małym ciele”. Psy tej rasy są inteligentne, niezwykle sprytne i lubią stawiać na swoim. Ich wychowanie wymaga więc dużo konsekwencji i cierpliwości. Źle prowadzona shiba, której opiekunowie nie potrafią postawić jasnych granic, nie omieszka posunąć się do agresji, by osiągnąć upatrzony przez siebie cel. Nie jest więc łatwym psem, a kupując ją do domu z dzieckiem, należy zwracać szczególną uwagę na odpowiednie wychowanie.

W stosunku do obcych shiba (shiba inu) początkowo zachowuje dystans, ale po jakimś czasie akceptuje osoby, które zdążyła już poznać. Nie jest jednak zbyt wylewna w okazywaniu im sympatii. Uwielbia wspólne zabawy i ma masę energii, która niemal nigdy się nie kończy. Kiedy znudzi się towarzystwem i chce odpocząć od ludzi, chowa się w swoim zacisznym kąciku i ucina drzemkę. W domu shiba jest cicha i raczej nie narzuca się otoczeniu.
To prawdopodobnie najstarsza japońska rasa. Przodkowie dzisiejszych shib mogli się pojawić na Wyspach Japońskich wraz z pierwszymi osadnikami ok. 7 tys. lat p.n.e. Następna fala migracji miała miejsce w III wieku p.n.e. i jej także towarzyszyły psy.

Jedne i drugie w typie szpica, przemieszały się z sobą, dając początek rasom rdzennie japońskim, których wyróżnia się dziś sześć: jedyna duża to akita, średnie: hokkaido, kishu, shikoku i kai, i mała – shiba.

Kolekcja powstała przy współpracy z Panią Katarzyną Grzonkowską, hodowcy Shib pod przydomkiem " Beautiful Great Dane FCI".