Grupa: 8 FCI (aportery, płochacze i psy dowodne)
Sekcja 1 (aportery. Obowiązują próby pracy)
Psy tego typu najliczniej występowały w północno-zachodniej Anglii, w hrabstwie Lancashire. Po raz pierwszy pokazano je na wystawie w Birmingham w 1860 roku, a klub powstał w roku 1896. Początkowo retrievery te stanowiły bardzo „rozczochrane” towarzystwo, o włosie mniej lub bardziej lokowatym. Ustalenie prawidłowej struktury sierści zajęło hodowcom sporo czasu. Mimo ich starań czworonogi te nie wzbudziły entuzjazmu wystawców i myśliwych. Po drugiej wojnie światowej w całej Wielkiej Brytanii pozostało jedynie około 90 osobników. Obecnie curly zaliczane są tam do ras zagrożonych (118 nowych rejestracji w 2013 roku). Na świecie też nie są liczne, nigdzie nie ma większych hodowli psów tej rasy. Stosunkowo najwięcej kędzierzawych retrieverów występuje w Nowej Zelandii, dokąd sprowadzono je jeszcze w XIX wieku. Mała popularność to zapewne skutek osobliwego wyglądu, słabszego nosa oraz pogłosek o agresywnym zachowaniu i trudnym charakterze. W Polsce curly znane są od kilkunastu lat, ale jest ich niewiele i rzadko pojawiają się na wystawach. Rasa podlega próbom pracy; w niektórych krajach są one niezbędne do zdobycia championatu (na przykład w Czechach) oraz Międzynarodowego Championatu Piękności. W naszym kraju czworonogi mogą brać udział w konkursach retrieverów oraz tropowców. Curly do dziś nie straciły swych cech użytkowych, nadal są doskonałymi aporterami i wiele osób z nimi pracuje (np. w Anglii). Dotąd jednak, inaczej niż w przypadku popularnych ras retrieverów, nie doszło do podziału kędzierzawych czworonogów na psy wystawowe i użytkowe.
Bardzo dziękujemy Pani Katarzynie Lauzer hodowla " Z Basisfory FCI" za współpracę.