Grupa II FCI
Sekcja 3, nr wzorca 58
Kraj pochodzenia: Szwajcaria
Duży Szwajcarski Pies Pasterski (DSPP) to zwierzak pewny siebie, zrównoważony, wyjątkowo cierpliwy w stosunku do domowników. Wobec obcych zachowuje dystans. Pogodny z natury i mało agresywny. Czujny stróż, który jednak nie przesadza z hałasowaniem.
Duży Szwajcarski Pies Pasterski sprawdza się jako stróż posesji, odstraszający intruzów imponującym wyglądem. Nie może jednak spędzać całego życia na przydomowej działce, na to jest zbyt inteligentny i ma zbyt duże wymagania co do zajęć umysłowych. Potrzebuje nowych bodźców i zadań do wykonania, a lenistwo nie leży w jego naturze. Nie nadaje się do życia w izolacji – musi mieć częsty, bliski, emocjonalny kontakt z ludźmi.
Rasę duży szwajcarski pies pasterski oficjalnie uznano w początkach XX wieku, dzięki staraniom dwóch Szwajcarów. Pierwszym z nich był hobbista i pasjonat kynologiczny o nazwisku Schertenleib, który tak się dużymi szwajcarskimi psami interesował, że doprowadził do pokazania ich na wystawie psów w jednym z miast kantonu Berno.
Na tej wystawie zobaczył je profesor Albert Heim – to druga ważna osoba dla historii rasy. Był to znawca ras szwajcarskich i człowiek, który przyczynił się już wcześniej do uznania przez światową kynologię rasy berneński pies pasterski. Profesor zachwycił się dużymi, masywnymi, zrównoważonymi psami i uznał, że stanowią one jedną ze szwajcarskich ras narodowych. W 1912 roku powstał Klub Dużych Szwajcarskich Psów Pasterskich, dbający o ujednolicenie i popularyzację rasy. FCI opublikowało jej wzorzec dopiero w 1939 roku.
Bardzo dziękujemy za współprace Pani Agnieszce Baranowskiej hodowla Garanus FCI.