Japanese Chin

Japanese Chin

Chin japoński – grupa IX FCI, sekcja 8, nr wzorca 206
Kraj pochodzenia: Japonia

Chin japoński to pies wesoły, zrównoważony i ciekawski. Jest posłuszny, choć czasem potrafi się obrazić. Na przemian spokojny i pełen temperamentu, psotny i dystyngowany umie znaleźć się w każdej sytuacji. Doskonale wyczuwa nastroje panujące w rodzinie i dostosowuje do nich swoje zachowanie. Lubi być blisko opiekunów, jest czuły, ale się nie narzuca. Takim samym uczuciem darzy wszystkich domowników.

Psy tej rasy mają dużo kocich cech – bardzo dbają o swoje futro i potrafią jak koty myć się łapkami. Lubią być głaskane, przytulane, chętnie śpią na kolanach zwinięte w kłębek.

Według jednej z teorii na temat pochodzenia china japońskiego jego przodkami były psy żyjące na terenie Chin. O ich istnieniu miała świadczyć wzmianka w manuskrypcie datowanym na 57 r. p.n.e. Słowo „chin” wywodzi się podobno od chińskiego „tsien”, co oznacza psa. Niektórzy badacze twierdzą, że krótkonose psy – przypominające nieco pekińczyki – dotarły do Japonii około 520 r. wraz z buddyjskimi mnichami.

Inni uważają, że czworonogi w typie china hodowano na dworze koreańskim za panowania dynastii Silla, skąd ok. 730 r. trafiły do Kraju Kwitnącej Wiśni jako dar dla cesarza. Od tego czasu wzmianki o rasie zaczęły się pojawiać w japońskich dokumentach. Historycy uważają, że do powstania rasy mogły przyczynić się psy w typie mopsa i jedwabistowłose czworonogi z rejonu Basenu Morza Śródziemnego – przodkowie współczesnych maltańczyków.
W tym miejscu bardzo dziękujemy za współprace Pani  Kornelii Butrimovej sędziemu międzynarodowemu i hodowcy psów rasowych.