Affenpinscher

Pinczer Małpi

Grupa 2 - Pinczery i sznaucery, molosy, szwajcarskie psy górskie i do bydła, pozostałe rasy

Sekcja
Sekcja 1 : pinczery i sznaucery


Portrety psów tej rasy pojawiają się na niemieckich obrazach z XVI wieku. W tym czasie pinczer małpi wykorzystywany był jako pies do towarzystwa i do polowania na szczury. Pierwszy szkic wzorca pochodzi z 1908 roku, natomiast pierwszy oficjalny wzorzec z 1913 roku. FCI oficjalnie uznała rasę w 1955 roku.

Pinczer małpi to mały, mocno zbudowany pies. Głowa jest okrągła, mocno wysklepiona, z wyraźnym czołem. Kufa jest krótka. Nos i wargi czarne. Widoczny przodozgryz. Uszy są wysoko osadzone, mają kształt odwróconej litery V. Mogą być też stojące, małe i symetryczne. Oczy są okrągłe i wypukłe. Ogon wysoko osadzony. Pies ma charakterystyczną głowę z krzaczastymi brwiami, gęstą brodą i wąsami. Od małpiego wyglądu pyska wzięła się nazwa rasy.

Przodkowie tego małego psa byli szeroko rozpowszechnieni w południowych Niemczech już u schyłku średniowiecza. Psy te zostały nawet sportretowane przez Albrechta Dürera i należą do najstarszych, niezmiennych ras psów niemieckich. Pierwotnie były to szorstkowłose pinczery wykorzystywane do polowań na szczury, których odmianą były psy z charakterystyczną grzywką. Pinczer małpi jest „oficjalnie” rasą od 1896 r. Jest to długowłosa odmiana pinczera karłowatego; w połączeniu z wersją krótkowłosą obie te odmiany, uznawane według wcześniejszej kategoryzacji za jedną rasę, zostały podzielone na dwie osobne rasy psów.

Bardzo dziękujemy Pani Katarzynie Rybak hodowla Element of Me FCI za cudowna współpracę.