Grupa IX FCI
Sekcja 3, nr wzorca 81
Gryfoniki zwracają uwagę wyrazem pyska. Wszystkie mają takie samo usposobienie, różnią się jedynie wyglądem. Są żywe, wesołe, przyjacielskie, bardzo przywiązane do rodziny. Nie lubią zostawać długo same, dlatego nie nadają się dla zapracowanych osób. Najchętniej spędzałyby cały dzień na kolanach właściciela. Ponieważ są niewielkie, łagodne i niekonfliktowe, a także łatwo przystosowują się do różnych sytuacji, mogą mu towarzyszyć prawie wszędzie.
Jako szczeniaki są bardzo energiczne, z wiekiem stają się stateczniejsze. Nie oznacza to jednak, że robią się leniwe – przeciwnie, każdy gryfonik lubi spacery i zabawy na świeżym powietrzu. Gryfoniki nie są hałaśliwe, dzięki czemu świetnie się sprawdzają w mieście. Nic nie ujdzie jednak ich uwagi. Są tolerancyjne i nie wykazują agresji, dlatego dobrze układają się ich relacje z innymi psami – mogą się bać jedynie obcych, większych od siebie czworonogów. Świetnie się też dogadują z kotami.
Sierść u gryfonika wystarczy wyczesać raz w tygodniu. Trzeba jednak pamiętać, że jego szata wymaga trymowania – pierwszy raz robimy to, gdy szczenię ma około dwóch miesięcy. Do końca pierwszego roku życia powtarzamy zabieg w miarę potrzeby. Dorosłego psa trymujemy 3-4 razy w roku.
Za współprace dziękujemy Pani Natalii Griaznovej Union Grif kennel.