Rasa fiording jest rasą prymitywną, to znaczy zbliżoną do konia pierwotnego (przypomina go dzisiaj koń Przewalskiego). Fiordingi były używane jeszcze przez wikingów i to one najprawdopodobniej dały początek rasie kuca islandzkiego. Za ich czasów służyły jako konie bojowe oraz były wykorzystywane do ciągnięcia pługa. Od tego czasu rasa ta jest używana na roli, w hipoterapii oraz jucznie.
Fjordy ważą od 400 do 550 kg. Występują różne odmiany maści bułanej i myszatej, pręga grzbietowa od ogona po grzywę, kończyny ciemne, zazwyczaj pręgowane. Typową cechą dla tej rasy jest ciemny pas włosów w wewnętrznej części grzywy. Na zewnątrz włos jest biały. Gruba szyja łagodnie przechodząca w tułów, zad silny, kłąb zaokrąglony, niewyraźnie zarysowany, krótkie mocne nogi, niezbyt obfite szczotki pęcinowe. Charakterystyczną cechą jest strzyżenie grzywy na kształt półksiężyca.
Zimą konie fiordzkie wyglądają jak wyjęte z epoki lodowcowej – porastają gęstą, długą sierścią i świetnie radzą sobie na śniegu i oblodzonych górskich terenach. Pochodzą z terenu norweskich fiordów, więc zimno im niestraszne. Wszystkie dowody wskazują na to, że naprawdę mogą być bezpośrednimi przodkami pierwotnej rasy zamieszkującej tundrę przed wiekami.
( Źródło Rynek Rolny PL)
Dziękujemy za współpracę Pani Justynie Winnickiej miłośniczce koni.